Bedrijventerrein Eindewege in ’s Heer Arendskerke, pal aan het spoor. Het pand wordt geflankeerd door de stille getuigen van voortschrijdende ontwikkeling. Rechts een stacaravan en woonhuis uit de tijd van een magere en spannende start. Links de pas nieuwe bungalow, resultaat van jaren zuinig zijn en hard werken. Ervóór twee bedrijfsauto’s voor de bezorging, voorzien van het logo van ‘De Slager Op Wielen’.
Na zijn carrière als profwielrenner bij PDM hing Peter Hoondert (39) zijn fiets aan de wilgen en keerde terug bij zijn oude liefde, het slagersvak. In januari 2001 viert hij samen met echtgenote Monique (36) het eerste lustrum van een bijzondere slagerij.
Een nieuwe weg vinden
Jarenlang trok Peter Hoondert mee met het rondreizend circus van de profwielrennerij. Samen met grote namen als Alcala, Delgado, Van der Poel, Rooks en Theunisse. Vijf jaar was hij in dienst bij PDM, als knecht. Hij zag de hele wereld, maar uiteindelijk keerde hij terug naar zijn geboortegrond: ‘Het was een hard, maar prachtig leven. Toen ik geen nieuw contract kreeg van PDM stortte mijn wereldje in. Dan moet je ineens een nieuwe weg zien te vinden’.
Van rentenieren is geen sprake, de hiërarchie is namelijk groot. Verdienen toprenners topsalarissen, knechts moeten het met aanzienlijk minder stellen. Hoondert ontnuchterend: ‘Net als de meeste van mijn fietsmaten moest ik dus gewoon weer voor een inkomen zorgen. Dat werd mijn oude vak, slager’. Aanvankelijk ook hierin als knecht. Later, de vrijheid trok, begon hij voor zichzelf. Met een rijdende bestelservice, speciaal voor particulieren in Zuid-Bevelandse dorpen zonder slagerij. Een bijzonderheid in Nederland weet Hoondert: ‘Alleen in het noorden van het land is er nog zo een’.
Naamsbekendheid is een pré
Niet alleen zijn naamsbekendheid bood de oud-wielrenner voordelen: ‘Karakter, inzet en doorzettingsvermogen -geleerd tijdens het fietsen- kon ik ook daarna heel goed gebruiken’. Onderwijl loopt een van de slagers de kantine binnen en vraagt Hoondert of de kip al gemarineerd kan worden, voor de saté. Hij heeft inmiddels twee slagers in vaste dienst en één bezorger. In de vakanties komen daar nog eens twee vakantiekrachten bij.
Begonnen voor de particuliere klant wist ook de horeca hem al snel te vinden. En de instellingensector. ‘Nu lever ik zelfs vooral aan restaurants. Maar ook aan het Oosterscheldeziekenhuis in Goes en aan bejaarden- en zorgcentra’. Dat stelt strenge eisen aan de kwaliteit en hygiëne. Hoondert met een zweempje trots: ‘Bij de jaarlijkse HACCP-test (red.: onaangekondigde test van de keuringsdienst) scoorden we al tweemaal het certificaat ‘goedgekeurd’. En bij de wedstrijd ‘schoonste slager van Nederland’ zitten we afwisselend tussen de 2e en 6e plaats’.
Groei moet geleidelijk gaan
Toch wil Hoondert niet zonder meer snel uitbreiden. ‘Het moet wel te behappen blijven en rendabel, want voor één klant naar Zeeuws-Vlaanderen rijden is natuurlijk zonde. Bovendien staan kwaliteit en service bij ons voorop, evenals maatwerk. Dat willen we wel waar kunnen maken. Op zondag 40 schnitzels naleveren bij een restaurant is dan ook absoluut geen punt’. Gelukkig heeft hij een leverancier, de Slagersvleescentrale, die op dezelfde manier werkt. De ‘Slager Op Wielen’ levert vlees in alle soorten, maten en gewichten. Van verenigings-barbecue tot bedrijfsbuffet, van bal gehakt tot kangoeroebiefstuk, van dun tot dik. Precies zoals de klant het hebben wil. Hoondert legt uit dat het ook een kwetsbare business is: ‘Denk maar aan de gekke koeienziekte, varkenspest of salmonella. Dat heeft meteen zijn invloed op het koopgedrag van de consument’.
Hoondert gaat heel bewust om met reclame. Naast gerichte advertenties in horeca- en regionale nieuwsmedia verzorgt hij relatie-mailings met zoals hij ze zelf noemt ‘messcherpe aanbiedingen’ en thema’s: ‘Vanuit de computer fax ik die dan rechtstreeks aan geïnteresseerde klanten. Restaurants geef ik graag maandsuggesties en binnenkort komt onze eigen website op Internet gereed. Daar kun je een proefpakketje vlees bestellen. Ja, ik probeer altijd wel graag nieuwe dingen uit’.
Ik volg het fietsen nog wel
Nog regelmatig vragen mensen hem naar de wielrennerij. Zeker in de tijd van de grote koersen. Of hij die niet mist. Hoondert wijst op een groepsfoto die de wand siert: ‘Ik volg het nog steeds, maar ben zelf niet meer actief. Wel sponsor ik een wielerploeg van A-trimmers’. Eigenlijk heeft de slager gewoon geen tijd meer voor het fietsen. ‘Mijn eigen wereld op wielen is al druk genoeg’.
Dit interview verscheen in het ondernemersmagazine De Zeeuwse Za@k dat in 2006 ophield te bestaan.